De ‘volledig circulaire economie’ die het kabinet voor 2050 wil realiseren, is nog lang niet in zicht. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) maakt in een rapport duidelijk dat het vooralsnog ook niet de goede kant opgaat. Het Nederlandse grondstoffengebruik zou fors moeten dalen, maar de afgelopen tien jaar is nauwelijks iets veranderd. Volgens het PBL is het beleid te veel gericht op vrijwilligheid.
De rekenmeesters van het kabinet stellen dat meer ‘dwang en drang’ nodig is. Zo kan het kabinet milieubelasting invoeren op fossiele grondstoffen, of bedrijven verplichten een bepaald percentage gerecycled materiaal in hun producten te verwerken. Samenwerking met andere EU-landen noemt het planbureau cruciaal.
Volgens de PBL-onderzoekers ontbreekt het aan visie. Zo is zelfs niet helemaal duidelijk wat ‘volledig circulair’ betekent. Intussen dringt de tijd: het kabinet heeft voor 2030 een ambitieus tussendoel vastgesteld. Tegen die tijd moet het gebruik van nieuw gewonnen mineralen, metalen en fossiele grondstoffen zijn gehalveerd. Onder die laatste noemer valt bijvoorbeeld aardolie. Daarvan worden heel veel producten gemaakt, zoals plastic.